Stacja XIII: Jezus z krzyża zdjęty
29 Lecz on odpowiedział ojcu: "Oto tyle lat ci służę i nigdy nie przekroczyłem twojego rozkazu; ale mnie nie dałeś nigdy koźlęcia, żebym się zabawił z przyjaciółmi. 30 Skoro jednak wrócił ten syn twój, który roztrwonił twój majątek z nierządnicami, kazałeś zabić dla niego utuczone cielę".
Dramat starszego syna w porównaniu do młodszego leży w tym, że młodszy zrozumiał, że się zagubił, a starszy nawet tego nie wiedział. Tamten wrócił do domu, a ten mimo że mieszkał w nim całe życie, to nie traktował go jak dom. Starszy syn powiedział do ojca: „oto tyle lat ci służę”. To nie jest relacja ojca do syna, to relacja robotnika do pracodawcy, to słowa niewolnika. A przecież był on synem wielkiego bogatego pana.
Nie jesteś niewolnikiem, nie jesteś służącym – jesteś synem, jesteś córką najlepszego Ojca na świecie. Jesteś Jego dzieckiem i nikt nie jest w stanie zatracić twojej godności dziecka Bożego, nikt nie jest w stanie ci tego odebrać.
Jakie jest twoje imię? Czy poznałeś już swoje imię? Twoje imię jest wyryte w głębi twojego serca. Zajrzyj tam, proś Boga, aby powiedział ci, jakie jest twoje życiowe imię. Bo może świat ci wmówił, że nazywasz się „chłopiec”, albo „niedowartościowany”, albo „zalękniona” czy też „zakompleksiona”. A może właśnie twoje prawdziwe imię to „mąż”, „przewodnik”, „kierownik”, „przywódca”, „mędrzec”.
Panie Jezu, Twoje ciało zostało zdjęte z krzyża i złożone w ręce Matki, zdejmij ze mnie ciężar grzechu, ciężar kłamstwa o mnie samym. Odkryj to prawdziwe oblicze dziecka Bożego, powiedz, jak mam naprawdę na imię, daj mi poznać prawdę o mnie samym, którą włożyłeś we mnie, gdy mnie stwarzałeś i spraw, aby każdy kto będzie się na mnie patrzył, widział we mnie Twój obraz.