Studnia Dolnego Zamku

W odległości 50 m na wsch. od nasypu Wysokiej Górki znajduje się pośród ogródków warzywnych, na zapleczu budynku dawnego klasztoru Bazylianów, STUDNIA DOLNEGO ZAMKU. Jej średnica wynosi 2,7 m, a głębokość 60 m. Jest ocembrowana ciosami z opoki, jednakże cembrowina nie wystaje ponad poziom gruntu, a otwór jej przykryto masywną płytą betonową. Obecnie jest sucha, do czego przyczyniła się przede wszystkim chełmska cementownia, która pobiera do celów produkcyjnych duże ilości wód głębinowych.

W niektórych publikacjach spotyka się przypuszczenie, że studnię wykuli jeńcy tatarscy. Ale przecież książę Daniel, za czasów którego ona powstała, znajdując się w zależności lennej od chana krymskiego, nie mógłby więzić współplemieńców swego suwerena.

Jeszcze przed I wojną światową studnia była czynna, a jej woda słynęła z wyjątkowej czystości. Była też m.in. wykorzystywana do celów liturgicznych przez duchowieństwo prawosławne. W czasie uroczystości cerkiewnych odprawiano przy niej modły, święcąc wodę, którą później wierni czerpali zabierając ze sobą.